Dat overkomt een chauffeur van de firma Jos Beekwilder maandagavond 24 december 1934. Kerstavond dus. Hij rijdt met zijn verhuiswagen op de Bredasche weg bij Tilburg en ziet een daar aan een kant van de weg geparkeerde personenwagen een beetje te laat staan. Niet omdat het donker is maar omdat hij te snel rijdt. Remmen om een aanrijding te voorkomen heeft geen zin meer. Links passeren kan ook niet omdat daar juist een andere auto komt aangereden. Om verder niemand in gevaar te brengen stuurt de man zijn volgeladen vrachtwagen helemaal naar links van de weg.  Daar verliest hij de macht over het stuur en komt tegen een boom tot stilstand. Gelukkig voor hem raakt de boom zijn auto net achter de cabine. Wel schiet door de klap het portier er uit en de chauffeur vliegt er met stoel en al achter aan de sloot in.

Daar ligt hij volgens toegesnelde omstanders voor dood en diverse hulptroepen worden ingeroepen. Politie uiteraard en GG & GD, maar ook een pastoor wordt uit zijn druk bezette biechtstoel gehaald om het slachtoffer de blijkbaar broodnodige laatste sacramenten te komen toedienen. Maar eenmaal daar komt de zo goed als dood gewaande chauffeur weer bij en klaagt bijna wonderbaarlijk alleen over pijn in de rug. Zijn lading, waaronder een paar gelukkig niet ontplofte gasflessen, is er door de botsing tegenaan gekomen. Door versplinterd glas van de voor- en deurruit en geknakt hout van de opbouw heeft hij wel de nodige schrammen. Na medisch onderzoek en verhoor door de politie mag hij naar huis om zijn baas te vertellen over zijn Kerstvond avontuur.

De geparkeerde auto en de tegenligger lopen geen schade op. Garage de Groot uit Tilburg sleept de totaal vernielde verhuiswagen weg. Daarna kan ook de politie, die druk was het verkeer ter plekke in goede banen te leiden, vertrekken. Mijnheer pastoor is dan al lang terug in zijn kerk. Kerstmis kan beginnen.

Het kenteken is op de foto niet leesbaar, maar de firma Beekwilder had in 1934 de kentekens die je hieronder ziet. De cijfers 30 20 op het zichtbare bordje zijn niet van de nummerplaat, maar geven aan hoe hard de wagen mag rijden op wegen van de IIe en IIIe klasse. Nederland kende indertijd een indeling van wegen in drie klassen. Voor zware motorvoertuigen was een registratie verplicht, die aan deze bordjes zichtbaar is.

Bronnen

Nieuwe Tilburgsche Courant van 27 december 1934 (artikel of foto)

Website Conam