Brabantse kentekens?
Per provincie
Voor Noord-Brabant was dat de letter N. Die staat overigens niet voor de beginletter van de provincienaam, zoals men vaak nog denkt*. De letters zijn simpelweg alfabetisch aan de provincies toegekend, beginnend met de A voor Groningen, B voor Friesland en D voor Drenthe (de C werd, zoals nog steeds, overgeslagen). Het complete lijstje ziet er zo uit:
A Groningen
B Friesland
D Drenthe
E Overijssel
G, GZ, GX Noord-Holland
H, HZ, HX Zuid-Holland
K Zeeland
L Utrecht
M Gelderland
N Noord-Brabant
P Limburg
R Departement*
Motor- en rijwielwet 1905
Een en ander was het gevolg van de Motor- en rijwielwet van 1905. De belangrijkste verplichting daarin was het hebben van een kenteken (nummerbewijs geheten) en een rijbewijs. Dat laatste kon je overigens op aanvraag gewoon afhalen bij de provinciale griffie, zonder examen te doen. Ook anders dan tegenwoordig: het nummerbewijs was persoonsgebonden. Het stond dus op naam van de kentekenhouder en was niet aan een specifiek voertuig verbonden. Als iemand een nieuwe auto aanschafte, nam hij zijn oude kenteken gewoon mee. Een eigenaar kon ook meerdere voertuigen met hetzelfde nummer hebben. Nummers konden om allerlei redenen vervallen, waarna ze vrij waren om opnieuw te worden uitgereikt aan een nieuwe aanvrager.
Landelijke registratie
In 1951 werd het provinciale systeem afgeschaft en de huidige, landelijke kentekenregistratie ingevoerd. Natuurlijk was er nog een overgangsregeling, maar op 31 december 1956 vervielen ook de laatste nog in omloop zijnde provinciale kentekens.
*Getuige bijvoorbeeld de vraagstelling in Wegwijs, een verkeersmethode voor het basisonderwijs anno 2014, waarin de leerlingen de suggestie krijgen dat een kenteken dat begint met L, uit Limburg zou moeten komen.
*R-kentekens werden niet afgegeven door een provincie, maar door het Departement van Verkeer en Waterstaat, onder andere aan Nederlanders die in het buitenland woonden (zoals medewerkers van ambassades) of aan zakenlui die langere tijd elders vertoefden.