Een goed merk weet niet van wijken
De Opel van m'n vader
Direct na de oorlog schafte onze vader zich voor het bezorgen van boodschappen (we hadden thuis een kruidenierswinkel) een tweedehands autootje aan voor de prijs van enkele honderden guldens. Het was een Opel Kadett II met linnen kap, bouwjaar 1938, 2-deurs, grijs van kleur.
Vader had geen rijbewijs, dus beide zonen kwamen hiervoor in aanmerking. Dat was in die tijd een fluitje van een cent. Met een oproepkaart naar het woonhuis van de betreffende examinator. Na een aangeboden kop thee, ging de examinator in de voordeur staan met z'n beide handen in z'n zakken en kreeg je de opdracht om 50 meter verder achteruit de zijstraat in te rijden, terug te komen en je auto, ook weer achteruit rijdend, bij hem op de dam te zetten. Je kaart werd ter goedkeuring door hem getekend en klaar was Kees, theorie was er toen nog niet bij.
Het Opeltje werd intens gebruikt en na jaren van trouwe dienst ging hij naar een garagehouder die hem als reclame en blikvanger in zijn showroom plaatste. In 2008 was de Opel nog te bewonderen in een garagebedrijf te Udenhout en in 2017 bestaat hij nog steeds en is zelfs rijklaar, dankzij de huidige eigenaars, fanatieke Opelverzamelaars, namelijk de familie Sweegers in Tilburg. Eerder gepubliceerd op Het geheugen van Tilburg.
Dit is het eerste verhaal dat ik lees bij mijn eerst bezoek aan deze website. Wat een leuk initiatief!
Ik ga weer verder snuffelen.
@ Roel de Ruiter. Veel plezier daarbij. En kom nog eens terug. Er worden doorlopend aanvullingen en aanpassingen geplaatst.
Met vriendelijke groet
Reageer