F.P.J. (Jules) Leloup (1890-1964) is tot nu toe de Brabander met de meeste en meest uiteenlopende voertuigen op zijn naam. In dit geval zowel motorfietsen als auto’s. Hij groeide op in de Molenstraat in Helmond waar zijn vader o.a. een pettenfabriek had.

In de zomer van 1906 kreeg Jules zijn rijbewijs en een motorrijwiel. Dat was een Belgische Minerva met 172 cc motor van ¾ pk , met het kenteken N-526. Hiervan is geen foto bewaard gebleven.

Daarop volgde een FN-motorfiets model 1908, eveneens uit België.

Weer een paar jaar later was hij aan zijn derde motorfiets toe: een uit Amsterdam afkomstige Simplex-motor model 1911.

De Amerikaanse Harley-Davidson motoren waren ook in die jaren al een begrip. In 1915 werd hij de trotse bezitter van zo’n ‘Harley Davidson 11F ’, 1000cc, 2-cilinder motor van 11 pk., met bijbehorende ‘weggeldkaart’.

Later kwam daar op het voorspatbord een gegoten nummerbord op dat aan twee zijden leesbaar was.

Daarvoor, in 1912, was Jules Leloup in Boxtel getrouwd met Maria van Heessel. Hun kinderen, Juliette en Emile, werden in 1918 resp. 1920 geboren. Getrouwd zijnde breekt de tijd aan van de vierwielers, de auto’s. Omdat op veel van de autofoto’s deze kinderen staan afgebeeld, is het mogelijk in schatting te maken in welk jaar de foto’s zijn gemaakt. In veel gevallen blijkt dat een foto vele jaren later werd gemaakt dan het bouwjaar van de auto doet vermoeden.

Toen Juliette al een paar jaar oud was, dus begin twintiger jaren, is de afbeelding gemaakt. Een Franse Sizaire-Naudin van rond 1910. Deze royale cabriolet staat ook op enkele prentbriefkaarten uit die tijd uit Helmond, die hij zelf liet drukken om in zijn winkel te verkopen.

In die twintiger jaren had Jules zijn winkel in de Ameidestraat en heeft hij zich in de jaren 1921/1922 met autoverhuur bezig gehouden. Zie bijgaande advertentie uit het Eindhovensch Dagblad van 31 december 1921. Mogelijk dat zijn T-Ford(s) uit die tijd bestemd waren voor de verhuur (afb. i).

Meer in zijn persoonlijke stijl was de Citroën B12 van rond 1926.

Rond de crisisjaren werden de grootformaat Amerikaanse auto’s betaalbaar en populair. In december 1930 kocht hij in Venlo bij de Ford Importeur een Amerikaanse Essex voor de som van fl. 925,-. Essex stond in die jaren op de derde plaats in Amerika met verkopen, na Ford en Chevrolet.

Blijkbaar heeft hij deze Essex niet lang gehouden want in 1936 koopt hij een Hudson Eight uit 1935, tegen het inruilen van de Ford uit 1931.

Dus ergens in de periode van 1930 tot 1936 is de Essex al verruild voor een Ford.

Het lijkt of de heer Leloup nu jaarlijks een andere auto heeft gekocht want volgens de wegenbelastingkaart van december 1934 heeft hij ook nog een Oakland Limousine gehad.

 

In oktober 1940 was ook Jules Leloup verplicht zijn auto, toen een Lincoln Zephyr uit 1937, met alle detailgegevens op te geven aan de Duits bezetter.

Het meest intrigerend voor autohistorici zijn twee foto’s van omstreeks 1920 van een verder nog onbekende Duitse auto, een model van rond 1913. Hier zit hij samen met zijn vrouw in deze cabriolet en op de andere afbeelding is deze zelfde auto verbouwd tot two-seater, een eigen ontwerp, een ‘model Leloup’. De voorzijde van de oude en nieuwe uitvoering komen volledig overeen.

In de nieuwe uitvoering is de auto voorzien van een vlak kofferdeksel, maar wel nog met op de treeplank het carbid-reservoir, waar de acetyleen werd gegenereerd voor de koplampen. De lampen opzij en achter waren nog olielampen.

Zover bekend heeft Jules Leloup zijn leven lang met hetzelfde kenteken N-526 gereden en zoals veelal gebruikelijk, jarenlang gelijktijdig op zijn motorfietsen en op auto’s.

 

Met dank aan Emiel, Jules, John en Bart Raaijmakers. En ‘Auto Centrum Raaijmakers’ in Son & Breugel