Adrianus Ludovicus Maria Bogers werd in 1871 geboren in Roosendaal als zoon van een rentenier. Hij studeerde medicijnen in Amsterdam en werd in 1900 aangesteld als geneesheer in Halsteren. Voor het huisbezoek aan patiënten in het buitengebied was hij aangewezen op zijn paard, vandaar dat hij een vergunning had om met het dier gebruik te maken van de provinciale wegen.

Werkkamer van dokter Bogers en dokter Ensink in Huize De Vijfsprong, De Beeklaan 1, Halsteren. Collectie Heemkundekring Halchterth

In 1908 heeft hij een ongelukje met zijn paard en wil dan overschakelen op de motorfiets. Hij vraagt de belastinginspecteur in Bergen op Zoom of de vergunning voor het paard ook geldig is voor die motor. Het antwoord luidt: neen, hij moet een nieuwe vergunning aanvragen. Dan richt Bogers zich tot Gedeputeerde Staten van Brabant. Hij betoogt dat hij in zijn praktijk als geneeskundige die motorfiets ‘niet of althans zeer slecht missen’ kan.

In afwachting van een nieuwe vergunning kan hij dus niet anders dan de wet overtreden, waarbij hij echter de kans loopt dat zijn motor in beslag wordt genomen. Hij vraagt om een briefje dat hij bij aanhouding kan tonen, zodat in beslagname wordt voorkomen. Onbekend of hij dat briefje ook heeft gekregen, in ieder geval wordt hem na enige tijd het kenteken N-2 toegewezen.

Erg lang heeft Bogers niet van zijn motorfiets kunnen genieten.  Op 28 maart 1909 gaat hij een eindje rijden langs de Schelde bij Bergen op Zoom, niet met zijn motor, maar toch weer op een paard. Het beest schrikt, Adriaan valt en breekt zijn nek. Hij laat een vrouw en vier jonge kinderen achter.

De weduwe trouwt overigens een jaar later met Johannes Albertus Koopmans die Bogers was opgevolgd als huisarts in Halsteren. Eenmaal een doktersvrouw, altijd een doktersvrouw. Deze Koopmans krijgt in 1915 een eigen kenteken: N-2749; had hij tot die tijd op de motor van Bogers gereden?

Foto's: West Brabants Archief, Collectie Heemkundekring Halchterth, nrs. BOZ105011190 en BOZ016000343.