De auto van mijn opa was al een tijd niet de weg op geweest. Het was in de Tweede Wereldoorlog en er was geen benzine te krijgen. Opa had zijn zwarte Ford verstopt in een schuur, zo’n 100 meter van zijn woning vandaan. Want hij wilde ook niet dat zijn voertuig zou worden gevorderd. Toch werd de auto gevonden en meegenomen, met de toezegging dat deze na de oorlog terug gebracht zou worden. Ik weet niet of mijn opa dat geloofde.

Na de oorlog kwam tot ieders verbazing een Engelse officier een auto brengen. Niet de zwarte Ford, maar een veel mooiere. Vermoedelijk was het een officiersauto geweest, keurig overgespoten in bordeauxrood. Het was een Ford V-8 cabriolet. Mijn opa heeft er nog vele jaren met plezier in rondgereden. En zijn vrouw en vijf zoons reden graag mee!

Toen eind jaren veertig een lampje in de koplamp verwisseld moest worden, kwam er een heus pistool tevoorschijn dat daar verborgen zat. Het was dus inderdaad een auto met een oorlogsverleden! Een zwager van mijn opa heeft zich over het wapen ontfermd. Geen idee wat daar verder mee gebeurd is.  Mijn opa heeft de auto in 1952 verkocht. Dit verhaal speelde zich af in de Steenstraat in Boxmeer.

Helaas is noch het kenteken van de ingevorderde auto, noch dat van de cabriolet mij bekend. Maar het is een mooi verhaal over de auto van mijn opa, opgetekend uit de mond van mijn vader.