N-23844
J. Verkooijen
Teteringschedijk D 183 E Ginneken verstrekt 1929
Aanvullende informatie
Foto locatie: ergens in Breda (straat onbekend). De Noord Brabantse Consumptiehandel "De Volharding" was het levensmiddelenbedrijf van mijn opa Jan. Hij was vóór WO II één van de drie eerste autobezitters in Breda.
Eén van de drie anderen was de grondlegger (neef van mijn opa van moeders kant) van de voormalige garage Otten op de hoek van de Beverweg en de Claudius Prinsenlaan in Breda, die in een zwarte T-Ford personenauto reed.
Op de foto zit een Rien Beljaarts, de zwager van mijn opa, achter het stuur. Tijdens WO II is het hele gezin Verkooijen, vader, moeder, negen kinderen, 'de meid' en nog een dertiende passagier (naam onbekend) uit Breda naar België in deze auto op de vlucht geslagen voor het oorlogsgeweld. Toen het gezin eenmaal veilig in België bij familie van mijn opa was ondergebracht is hij met de auto terug gegaan om het gezin van zijn zwager Piet Beljaarts met zeven kinderen op te halen en ook in België in veiligheid te brengen. Mijn opa wist de controleposten door te komen, omdat hij een band van het Rode Kruis om zijn arm had gedaan. Na een paar maanden zijn ze allemaal weer met de auto naar Breda teruggegaan en ook weer veilig thuis gekomen. Goed dat ze waren vertrokken, want anders had ik dit verhaal niet kunnen vertellen. Ze zouden allemaal omgekomen zijn, want bij thuiskomst troffen ze hun huis, getroffen door een bom, in puin aan.
Bij het nieuwe pandNog in de oorlog is het bedrijf gelukkig letterlijk weer geheel uit de as herrezen. Het hele gezin poseert voor het nieuwe pand in de bloemenzee ter gelegenheid van de heropening van de zaak.
Hein Verkooijen
Dank je Hein!
Dit gaat ook over mijn Opa!
Mijn Vader vertelt over Opa Jan en over die tijd nog steeds veel verhalen !
@ Marion. Als daar verhalen bij zijn die bij De auto van m'n opa passen, dan zijn ze hier natuurlijk heel welkom!
Dag Hein,
Mooi verhaal en voor mij herkenbaar toen Oma Naantje bij ons vroeger oppaste als pa en ma uit gingen. Oma vergat dan de tijd en wij Leon en ik hingen aan haar lippen! Waar is eigenlijk de miniatuur gebleven?
Reageer